پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

تأمّل در روایاتی که در باره چگونگی تشریع اذان وارد شده اند، نشان می دهد که در دوران زمامداری معاویه، نسبت به چگونگی تشریع اذان، در جامعه اسلامی اختلاف ایجاد شد. بدین معنا که در مقابل خاندان پیامبر(ص) که اتّفاق نظر داشتند که تشریع اذان، بر پایه وحی الهی بوده و پیامبر اسلام، همه بندهای آن را از جبرئیل امین و او از خداوند متعال گرفته است ـ، شماری از مسلمانان، بر پایه برخی اخبار، بر این باور بودند که اذان، ریشه در وحی نداشته ؛ بلکه منشأ آن، خواب و رویای صادقه برخی از صحابه و پیشنهاد آن به پیامبر اسلام بوده است.

سروش و تا حدی مجتهد شبستری، ماهیت وحی را به شهود سطح بالا تقلیل داده و معتقدند که وحی نازل حضرت محمد (ص)، امری بشری بوده و ماهیت شهود سطح بالا داشته و بنوعی تفکر به کلام آمده خود محمد (ص) در قالب انواع موقعیت‌های آشکار ساز شهود نظیر رویای صادقه، تصویر بینی شهودی در بیداری، نشانه یابی شهوذی و همانند آنهاست. در حالی که محسن کدیور بیان می‌دارد که شهود ماهیتی خواستنی داشته و نوعی نیاز به تصویری بینی از واقعیات آینده از طرف خود شخص است، در حالی که وحی ماهیت تکلیفی داشته و از جالب منبعی فرا مادی با رویکردی ماموریتی (برای ابلاغ) به پیامبر فرو فرستاده می‌شود. نکته جالب اینکه، رسانه‌های داخلی بجای تبیین و شفاف سازی موضوع و بدلیل کم اطلاعی در خصوص ماهیت وحی و شهود و تشابهات و افتراقات آنها، مسئله را به دعوای محسن کدیور با سروش و مجتهد شبستری، تغییر صورت داده اند.